İzmit Körfez geçişi asma köprüsünde "Catwalk" olarak bilinen halatın kopmasından kendisini sorumlu tutan Japon mühendis 51 yaşındaki "Kishi Ryoichi" intihar etmiş. Japon mühendis intihar etmeden önce "İnsanlar büyük emek harcadı. Kopmanın sorumluluğu bana ait" diye yazdığı bir not bırakmış...Çok acı, ama bizde asla olamıyacak olağanüstü ve ibret dolu bir sorumluluk duygusu!!!

 

Japonların bu özelliğini hep bilirdik ama ülkemizde yürütülen bir projede, herhangi bir can kaybına ve yaralanmaya yol açmayan bir hatanın sorumluluğunu üstlenerek intihar edilmesine gerçekten çok üzüldük. Her zaman daha iyiyi arayan ve kendi hatalarını affetmeyen bir anlayışın bizde pek örneği görülmediği için japon Mühendis "Kishi Ryoichi" intiharıyla adeta onur abidesi oldu.

 

Bazı yayın organlarında, İzmit Körfez Köprüsüne Japon mühendisin isminin verilmesi önerildi, ben de altına imzamı atıyorum... Milli Orduya kumpasın kurulduğu, yargıda hukuğun değil komploların egemen olduğu, Üniversite sınavlarında hilelerin yapıldığı, Cumhurbaşkanının dahi aldatıldığı ülkemizde ahlaki değerlerimizin içleri boşaltıldı, herşey birbirine girdi. Suçlu- suçsuz, hırlı-hırsız, bütün değerlerimiz yerle bir olmuş durumda, dürüst kalmaya çalışan insanlar olan biteni hayretle izliyor ve kendilerini korumaya çalışıyor. Her konuda çürümüşlüğün yaşandığı, "günah işleme özgürlüğünün" savunulduğu, çocuk pornosounda ilk sıralara, hayvanlara tecavüzde lig şampiyonluğuna oynandığı, çevremizde namusunu kaybetmiş onca insan varken, namusun sadece kadınlarda arandığı ülkemizde onur timsali bir insanın isminin köprüye verilmesi, insanlık adına ibret olur. 

 

2011 yılında Japonyadaki korkunç deprem ve tusunami sonrası yaşanan felaketi yorumlayan Ayşe Kulin, yazısında, "Japonlar kendilerine dağıtılan gıdayı almak için sıraya girmiş bekleşiyorlardı. Yığılma yoktu, itiş kakış yoktu, açık gözlülük yaparak sırayı atlayıp önlere sızmak yoktu. Dağıtım yapan adamın üzerine çullanmak, başkasının hakkını almaya kalkışmak da yoktu. Televizyonları da izlemiştim elbette. Her şeylerini bir anda kaybetmiş bu acılı insanlar bağrışıp çağrışmıyor, şikâyet ederek dövünmüyor, inanılmaz bir vekâr ve sabırla enkazın kaldırılmasına yardım ediyorlardı. Enkaz kaldırıldıkça, dostlarının, akrabalarının hatta yavrularının ölü bedenlerini yine aynı tevekkülle kucaklıyor, bağırıp çağrışmadan göğüslüyorlardı başlarına geleni. Bunlar ne güzel insanlar diye düşünmüştüm, nasıl bir terbiyeyle büyütülüyorlar ki, bu kadar nazik ve mütevekkil olabiliyorlar."

 

"Hırsızlarla rüşvetçilerin, suçları belgelendiğinde dahi aklandığı, yalancıların yalanları belgelendiğinde, aynı yalanda ısrarcı olunduğu, yüzsüzlerin yüzünün asla kızarmadığı, fuhuş skandallarının, partiye, cemiyete, şuna, buna zarar verir diye örtbas edildiği, sınav yolsuzlukları sorumlularının, treni raydan çıkaran idarecinin, ihmalleriyle madencileri öldüren müdürlerin istifa etmediği, çocukları, gençleri döverek ya da kurşunlayarak öldüren polislerin kollandığı, siyasi cinayetlerin emrini verenlerin asla yakalanamadığı ülkemde yaşayıp giderken...." şeklinde devam etmiş. Üzerine söylenecek başka bir söz varmı???

 

İşyerinde ölümlerin, olağan karşılandığı ülkemizde bir Japon mühendis, sorumluluk duygusu gereği (dinimizce günah olmasına rağmen) intiharıyla çok yabancı olduğumuz örnek bir tavır sergilemiştir. Bir insanın hayatına hangi sebeple olursa olsun son vermesi, övülecek, ya da onaylanacak bir davranış olmasa da japon Mühendis Kishi, bir yandan kalbimizde unutulmaz bir yer edinmekle kalmayıp isminin anıtlaştırılmasını fazlasıyla hakediyor. Allah günahlarını affetsin, mekanı cennet olsun.