Gerçekleri kabullenmekten neden kaçıyoruz?

Bu hafta köşe yazıma içim biraz buruk olmakla birlikte birazda neşeli başlıyorum.

Batı Trakya Türkleri olarak hangi konuda yazı yazmaya kalksak bırakın köşe yazısı yazmayı cilt cilt ansiklopediler yazarsınız. Neşeliyim diyorum, azınlık toplumu olarak ekonomik sıkıntılardan dolayı insanlarımızın yüzleri gülmüyor ama Cumartesi günü seçilmiş müftülerimizin Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin 741'inci ölüm yıl dönümü nedeniyle İstanbul'da düzenlenen Şeb-i Arus İstanbul 2014 töreninden gönderdikleri özçekim fotoğrafını görünce neşelendim, keyfim yerine geldi. Bu toplumun içinde son zamanlarda asık yüz görmeye bıkmıştık. Seçilmiş Müftülerin bu fotoğrafına bakıpda neşelenmemek elde değil. Adeta Lunaparkda eğlenen iki arkadaş görüntüsü vermişler.Demek ki onlar böyle bir zamanda mutlu olmanın yollarını bulmuşlardı.

Azınlık insanı ise gülmeye, neşelenmeye karşı neden direniyordu! Neden son zamanlarda mutluluk tablosu sergileyemiyordu!

Geçtiğimiz Cuma günü anavatandan bir misafirimiz vardı. Türkiye Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu Yunanistan Başbakan Yardımcısı ve Dışişleri Bakanı Evangelos Venizelos'un davetlisi olarak Cuma günü Selanik şehrinde düzenlenen Karadeniz Ekonomik İşbirliği (KEİ) Bakanlar Toplantısına katılmak için Yunanistan'a gelmiş ve buradanda soydaşlarını hatırını sormak için Gümülcine'ye geldi. Bundan sonrası yaşananları ayrıntılarıyla anlatmaya gerek yok. Her zaman yaşananlar. Azınlık ileri gelenleriyle biraraya gelip hasret gidermek ve arkasındanda misafirperliğimizi göstermek için verilen yemek. Aynı tas aynı hamam. Haa bu arada asıl sevindiğim nokta ise Türkiye Dışişleri Bakanının rahmetli Dr.Sadık Ahmet'in mezarını ziyareti esnasında azınlık ileri gelenlerininde mecburiyetten törene katılmaları. Çünkü bizim ileri gelenlerimiz ne yazık ki iç çekişmelerden dolayı Balkanların ve bir çok yabancı siyasinin kahraman ve dava adamı olarak nitelediği rahmetli Dr. Sadık Ahmet'e tek başlarına sahip çıkmasınıda bilmiyor. Mecburiyetten de olsa gelen yabancı misafirlerle mezarlığa gidip ziyaret ediyorlar.

Son yıllarda bir arpa boyu yol alamamamızın tek sebebi lider ve azınlık davası ve çıkarları için dik duran siyasetçilerimizin olmaması. Bunun sebebi de bizlerin azınlık olarak başımıza getireceğimiz kişilerde bu vasıfları aramak yerine kişilere göre azınlık davamızın pusulasını değiştirmemiz yatıyor.

Batı Trakya Türk toplumu olarak sorunları kendi aramızda tartışıp bir ortak noktada buluşmuyoruz. Bir siyasi çizgimiz yok. Bir hedefimiz yok. Azınlık ileri gelenleri parçala, böl ve yönet tekniğine ne yazık ki kurban olmuş. Kimlerden ne isteyeceğimizi tartışmak yerine bir kuru gürültü ve şamata yapan tipler ürettik. Bunuda dahada karmaşık hale getirebilmek için siyasi işlerde sorumluluğu din adamlarına, din işlerinide önine gelene bırakmışık. Mücadele ruhu yerine çıkar ve dedikoduya kendimizi kaptırırken gerçekleri bilmemeize rağmen sessiz kalmayı görev edinmişiz. Sonrada şikayetlerimizi dile getirmek için hep başkalarının arkasına gizlenerek havaya göre oynamakta ustalaştık.

Batı Trakyaya azınlığın gazını almak için yapılan her ziyarette er meydanına çıkan güreşçiler gibi çıkanlar hep aynı değil mi? Toplantıda ve yemek masalarında boy gösterenler yine onlar değil mi? Siz hiç bir gariban köylüyü veya değişik birini oralarda gördünüzmü?

Bugün bir tane azınlık çıkarlarını düşünen siyasetçiyi parmakla gösteremezsin. Çünkü öyle biri yok. Azınlık davası için yanyana yürüyeceğiniz birini ne yazk ki bulamazsınız. Buna rağmen her seçimde mantar gibi ortaya çıkanların hemen peşine takılmaktanda geri kalmazsınız. Önümüzdeki günler anlaşılan erken seçimlere gebe. Bakalım her türlü sıkıntıyı yaşamanıza rağmen kimlerin arkasına sorusuz sualsiz takılacaksınız çok merak ediyorum.Batı Trakya Türkleri olarak yıllardır verdiğiniz mücadelelerle adınızı tarihe altın harflerle yazdıran bu toplumun üyelerinin son zamanlarda iradesinden ödün vermesini anlamıyorum.

Lider yok, dik duran siyasetçi yok daha da önemlisi azınlığın izlediği bir çizgi yokken ne hikmettir bilinmez biz seçimlerde aday olup oyumuzu istemeye yeltenen tiplerden medet umuyoruz!

Bizler toplum olarak ne istediğimiz bilmiyoruz ki kimi seçeceğimize karar verelim. Toplum olarak istiyoruz ama bizim adımıza pazarlık yapanlara soru sormayı bırakın yaklaşamıyoruz. İşte o zamanda senin adına sözde mücadele edenler hep er meydanına çıkıp parsayı toplarken sen ise sadece seyirci gibi izliyorsun ve maçın sonucuna görede kendini teselli edip kaderimiz böyleymiş deyip evinin yolunu tutup kara kara düşünüyorsun.

Soruyorum o zaman suçlu kim? Yıllardır burada, Türkiye'de ve Avrupada senin adına ahkam kesenlerin kimler olduğunu hala öğrenmedin mi? Onların, senin Batı Trakyadaki varlığınla geçindiklerini daha kavrayamadın mı? Onların geçim derdi gibi bir şeylerinin olmadığını anlamak için ne bekliyorsun! Onların geçim kaynağının ancak senin dertlerinin ve sorunlarının devamında olduğuna daha vakıf olmadın mı?

Μilletvekili seçimlerinde dahi iradenle değil onun bunun sana lanse ettiği insanlara kutsal oyunu vererek bu gün içinde bulunduğun içler acısı duruma düşmedin mi? Burada kabahat seçim yaptığını zannettiğin oyunlarla oyunu verdiğin ne Ahmet Hacıosman'da, ne İlhan Ahmet'te, ne Ayhan Karayusuf'da, ne de Çetin Mandacı ve Hüzeyin Zeybek'de. Suç sende.

Batı Trakyada siyasetçi demek seçimden seçime seçmenin karşısına çıkmak demek. Biz azınlık insanı olarakda böyle siyasetçi anlayışımız var. Her nedense her zaman azınlık sorunlarına öneri getiren, çözüm arayanlara kapımız kapalı.Zaten rahmetli Dr. sadık Ahmet'ten sonra bu anlayışla hareket eden bir siyasetçide yok. Bırakın topluma sahip çıkmayı yapılan haksızlıkları dillendirenimiz yok.

Şöyle köyünde, tarlanda veya işyerinde oturup kara kara düşünerek kahveni yudumlarken hiç düşündünmü senin adına ahkam kesenlerin, ailelerinin nasıl senin sırtından geçindiklerini, nasıl yaşadıklarını! Bu kişilerin neyin karşılığında er meydanında danışıklı dövüş yaptığını!

Senin hak ve hukukun için yıllardır Yunan devletine karşın mücadele verirken yanında olmak yerine karşı tarafa biyat edenlerin bu gün ne yazık ki vatan ve anavatanın kol ve kanatları altında cirit attığını bilmiyor musun?

Bir kere daha düşün! Son günlerde geçen eğitim yasasına karşın ortak bir bildiri çıkaramayan ileri gelenlerin arasında bazıları " Bu yasa azınlık eğitimini yüceltmiştir" diyenlerin ve bir tarafta " Bu yasa azınlık eğitiminin özerkliğini ortadan kaldırmıştır" diyenlerin kaç tanesinin çocuğu azınlık okullarında okumuştur?

Yunanlı azınlığa müslüman, pomak, çingene ve anavatan soydaş diye hitap ederken nasıl sen seçimlerde Batı Trakya Türkü ve azınlık için propaganda yapan ve mangalda kül bırakmayan tiplere biyat etmek için çırpınıyorsunda ailenin ve geleceğinin teminatı olan çocuklarının yarını için hesap sormayı gururuna yediremiyorsun işte bunu anlamıyorum?

Suriyeli göçmenlerin Atina'da meclis önünde hakkını aramak için mücadelesine tanıklık yapıyorsun bu ülkenin vatandaşı olarak bir memur karşısında dahi hakkını aramıyorsun!

Azınlık davasını vatan ve anavatanda siyasete alet etmek yerine, bizlerin bu iki ülke için birer devlet politikası olduğumuzu idrak edelim.

Uyan!!!!!!!

Uyanki, yarınlarda pişman olmayasın. Uyanki senin tarlada, köyde, fabrikada çalışarak binbir türlü zorluğa rağmen okuttuğun çocukların bu gün senin biyat ettiğin gibi sözde azınlıkçıların çocuklarına ve devletin ufacık bir memuruna da onlar kölelik yapmasın.

Anla ki!

Kapını hiç bir zaman çalmayanların seçimlerde oylarına talip olmak için binbir dereden su getirip halini hatırını sormalarının arkasında yatanların nedenlerini!

Bu haftaki köşe yazımıda cehennemdeki bir hikaye ile sonlandırmak istiyorum.

Şeytan bir gün cehennemdeki zebanileri toplayıp emirler yağdırıyormuş. "Her ülke ve millete ait olan insanlar içi ateş dolu kuyuların içine koyup başlarınada ellerinde birer balyoz olan bir zebani koyun" der.

Zebaniler hem işe koyulur. Amerikalı, Yuanlı, Alman , İngiliz ve Yahudiler hepsi ayrı ayrı ateş kuyularının içine atılmış , kuyuların başınada birer zebani yerleştirilmiş. Kuyuların içinde olanlar birbirlerinin yardımıyla yukarı doğru tırmanmaya çalışsada kuyuların başındaki zebaniler kuyunun ağzına yaklaşanların ellerine balyozlarla vurup onları tekrar kuyunun dibine düşürüyorlarmış. Bu arada teftişe çıkan Batı Trakyalıların bulunduğu kuyunun başında elinde balyoz bulunan zebaniyi görünce kızarak "Sen orada ne yapıyorsun" diye bağırır.

Zebani efendisinin hışmından korkarak , sessizliğini korur. Şeytan tekrar zebaniye dönerek "Git kendine başka bir kuyu bul. Bunlar diğerleri gibi kuyudan çıkmak yerine birbirlerine destek vermez tam aksine kuyunun ağzına yaklaşanların ayaklarından aşağı çeker" diyerek zebaniyi kovar.

İşte bugün içinde bulunduğumuz konum maalesef aynı.

Saygılarımla.