Ancak esas sorun akşam yoklama yapıldığı zaman ortaya çıkar; Hastaneye trencilik oynayarak gelenlerin sayısı 612 kişidir.

 

Yukarıdaki gerçek hayattan alınmış bu hikayede yaşananların aynısı ne yazık ki bizim Batı Trakyamızda her gün yaşanıyor.Gerçek hayatta bin bir türlü zorluğa karşı ayakta kalmaya çalışan Batı Trakya Türk azınlığı gündelik hayatta yaşadıkları ile adeta bir akıl hastanesini aratmayacak entrikalara, oyunlara ve acı gerçeklere sahne oluyor.

 

Burası Batı Trakya zaten insanlarımız bunun farkında!

 

Geride bıraktığımız cuma ve cumartesi günleri Türkiye ve Yunanistan'dan ortak başbakan ve bakanların katılımıyla Atina'da, Türkiye-Yunanistan Üçüncü Yüksek Düzeyli İşbirliği Konseyi yapıldı. Türk ve Yunan gazetecileri iki gün boyunca konuyla ilgili olarak haberleri manşetlere taşırken azınlık basını ise olayları Batı Trakyadan copy paste usulüyle başarılı bir şekilde verdi. Azınlık basını ne çağrılmıştı ne de gitmek için kimse yeltenmişti. Zaten azınlık temsilcileride neredeyse azınlık basınından kaçarcasına Atina yollarına dökülmüştü. Üstelik kendi basınını yanlarında götürerek Batı Trakyada sergiledikleri kirli ve çikara dayalı oyunlarını Türk yetkilileri önünde çıkarırlar diyede işlerine gelmiyordu. Zaten bu konuda biraz tartışma götürür. Kim cesaret edipde oyunların su üstüne çıkmasına katkıda bulunmak isterki. Alan memnun satan memnun. Batı Trakyada zaten gazeteci istenmiyor, basın sözcüleri ile zaten işler yıllardır tıkırında değil mi!

 

Neyse fazla tantana yapmadan gelelim konunun özüne. Atina'ya gelen Türkiye Başbakanı ve ekibinin karşısına çıkıp sorunlarımızı anlatacak diye beklediğimiz azınlık temsilcilerinin çok geçmeden farkına vardık amaçları sadece hasret gidermekmiş!

 

Sosyal medyada ardarda yayınladıkları fotoğraflarla azınlık içinde kamuoyu oluşturmaya çalışıyorlardı. Müftülerimiz sarıklarını takmış faziletli olduklarını kanıtlamaya çalışırlarken daha yeni Ankara toplantısından çıkmış DEB Partisi Başkanıda adeta yorgunluk havası atarken bizim tecrübeli milletvekilimizde masanın bir ucunda yer kapmanın verdiği mutluluk ile toplantıya gelmeyen azınlık milletvekilleri Ayhan Karayusuf ve Hüzeyin Zeybek'in hallerine kıs kıs içinden gülüyordu.

 

Tüm bunlar yaşanırken ekmek almaya parası olmayan, kemer sıkma politikalarından dolayı kemerinde delik kalmayan Batı Trakya Türkleride bu toplantıdan gelecek bir umut ışığı beklemeye başladı. Öyle ya yıllardır soru sormadan arkalarına takıldıkları liderleri Atina'larda Türk heyetinin karşısına çıkmıştı. Beklentileride doğaldı. İşte tam o anda sosyal medyaya bomba gibi bir fotoğraf düştü.

 

Liderlerimiz ve Başbakan Davutoğlu ekibi ile yuvarlak masa etrafında konuşuyorlardı. ilk bakışta tablo güzel görünüyordu.Müftülerimiz, milletvekilimiz ve DEB Partisi başkanı sanki sorunlarımızı aktarıyorlardı izlenimine kapılıp derin bir oh çektik. Daha nefesimizi iade etmemiştik ki Başbakan Ahmet Davutoğlu'nun elinde okuduğu ve o anda Seçilmiş Gümülcine Müftüsü İbrahim Şerif'in izahat vermeye uğraştığı gazete dikkatmizi çekti. Gazete Gümülcine'de yayınlanan yerel Hronos gazetesidi. Allah Allah demekten kendimiz alamadık. Her gün okuduğumuz bu gazetede Başbakan ne bulmuştu ki bu kadar derinden inceliyor ve bizim müftümüz izahatta bulunuyordu. Gerçeği anlamakta çok gecikmedik. Yıllardır bizim ileri gelenlerimiz yine eski taktiğe başvurmuşlardı. Batı Trakyadaki ileri gelenlerimizin mücadeleleri ve Türklükleri Hronos gazetesinin haberlerine göre belirleniyordu. Hronos kimin hakkında kötü yazıyorsa bilin ki o kişi azınlıkçı, o kişi sapına kadar milliyetçiydi. İşte bu fotoğrafta olduğu gibi bizim faziletlimizde Batı Trakyada ne kadar zor şartlar altında mücadele ettiklerini Hronos gazetesinin sayfalarını göstererek delil olarak öne sürüyordu. Haksız da değillerdi hani. Batı Trakya Türk insdanı tarlasında çalışırken, işinde koşarken faziletlilerimiz hem dini konulara hem de siyasi konulara bakmaktaydılar. Tüm yükü onlar omuzluyorlardı. Tabii ki kendi çıkarlarını korumak içinde anavatan başbakanı önünde haklarını arıyorlardı!

 

Ha bir ara müftülerimiz kendi haklarını garanti altına almış olmanın rahatlığı ile olsa gerek azınlık liselerinden mezun olan öğrencilerin hepsinin Türkiye'deki öğretim kurumlarına yerleştirilmesi isteklerini iler sürmelerine Başbakan Ahmet Davutoğlu olumlu yanıt verdi.

 

Gelelim bizim DEB Partisi Başkanına. Ne iştir hala anlamış değilim. Son beş yıldır ve son olarak AP seçimlerinde 43 bin oy almalarına rağmen hala bizim başkan yapılanma sürecinde. 43 bin oy alan bir parti başkanı olarak azınlık hakları için Yunan devletinin karşısında dik durma yerine çıkar için hala yapılanma sürecinde olduğunu beyan etmekle meşgul. Ne diyelim onunda siyasi görüşü bu olsa gerek. 43 bin oyluk bir partinin başkanı olarak adam aylardır Atina'ya inmemiş, azınlık partisi olarak diğer Yunan siyasi partileri ile görüşmeyi yeğlememiş bir kişi olarak normaldir bu seferde hasret gidermek için orada bulunmasıı.

 

Anavatanla vatan arasında mekik dokuyan bizim tecrübeli milletvekilimiz Ahmet Hacıosman hakkında fazla söze gerek yok. Ne dersek dışarı düşüyoruz. Biz azınlık insanı kan ağlıyor diyoruz Hacıosman "azınlık insanı beni yıllardır şerefli oylarıyla meclise gönderiyor" diyor. Yani ya Hacıosman işi biliyor bizi arkasına takıp dereye götürüp susuz getiriyorda biz farkında değiliz ya da birilerinin arkasına takılma hastalığından hala kurtulmuş değiliz. Karar sizlerin.

 

Asıl sorun Batı Trakyada mangalda kül bırakmayan iki anamuhalefet milletvekilinin bu azınlık heyetinde yer almaması. Daha düne kadar Gümülcine Türk Gençler Birliği bahçesinde düzenlenen bir iftar yemeğinde " Biz iktidara geldiğimizde birliklerimize Türk tabelalarını kendi elimizle takacağım" diyen Ayhan Karayusuf diğer tarafta İskeçe'de sözde azınlığın çıkarlarına laf söyletmeyen Hüseyin Zeybek.

 

Azınlığın bu iki milletvekili nasıl oluyorda anavatan başbakanın ve ekibinin karşısına çıkıp azınlık çıkarları için görüşmüyorlardı! Lozan Antlaşmasına imza atan garantör bir devlet olan anavatan yetkilileri ile diyalog yapmaktan çekindikleri nelerdi? Partilerimi yasak koymuştu yoksa kendilerimi öyle uygun görmüşlerdi? Azınlık insanı bir açıklama bekliyor.

 

Yazıma son verirken Atina'da yapılan bu toplantı esanasında sosyal medyada yayınlanan heberlerin ardından azınlık insanlarının birleştiği tek ortak nokta yine bir tiyatronun sahnelendiği idi. Yani du.her geçen gün bin bir türlü zorluklarla ayakta kalmaya çalışan bu çilekeş azınlık insanı artık ileri gelenlerine olan güvenini ne yazık ki kaybettiğini ortaya açıkça koyuyordu, ama anlayan ve anlamaya çalışan yoktu!

 

Batı Trakya Türkleri kendi ekonomik sorunlarına bir çare aramayan ve haftanın bir günü karşılarına çıkarak sosyal medyada yayınladıkları fotograflarla belli yerlere mesaj yayınlayanlardan artık bıkmıştı. Artık bıçak kemiğe dayandı ama hala bazıları eğitime ve gençliğe önem vermek yerine imamlar ordusuyla Batı Trakyayı kurtarmaya çalışıyordu. İşte hata buradaydi.

 

Yıllardır Yunan devletinin zulümlerine ve haksızlıklarına karşı mücadele vermek için camilerde toplanmış ve dininden zerre kadar şüphesi olmayan Batı Trakya insanı arasına girmeyi ne yazık ki tarikatlar ve dini istismar edenler kendilerine görev edinmişler.

 

Bakın son yıllarda bir çok kurum başkanı olmasına rağmen hangisi toplumun içine girip sorunlarına derman olup dertlerini dinliyor? Hiç biri zaten girmeye yüzleride yok. O zaman neden hala benim bu insanlarım bunların çaldığı düdüğün büyülü sesine kapılarak peşlerinden gidiyor işte bunu anlamakda gerçekten zorlanıyorum.

 

Azınlık aydınları arasındaki kahve sohbetlerinde gittiğimiz yolun yanlışlığı açıkça konuşulurken neden kendi insanımızdan saklanılıyor işte bunuda anlamış değilim!

 

Büyülü sözlerine kendimizi kaptırıp arkalarına takıldığımız bu kişilerden kurtulmak için elbet bir gün gök gürültüsü çıkacak. Demek ki daha çekecek çilemiz var boşuna dememişler "Kul sıkışmayınca Hızır yetişmez" diye.

 

Saygılarımla