12 Ekim 2012 tarihli Ekathimeri gazetesinde “Yunanistan’ın en fakir köyü Hemetli’de bir gün” başlığı ile bir haber yayımlandı.

Yunanistan’ın en fakir köyü Hemetli’de yaşam Ekathimeri’nin sayfalarına taşındı

12 Ekim 2012 tarihli Ekathimeri gazetesinde “Yunanistan’ın en fakir köyü Hemetli’de bir gün” başlığı ile bir haber yayımlandı.

Costas Onishenko tarafından kaleme alınan yazıda Onishenko, Hemetli’de geçirdiği bir günü ve burada yaşayan Batı Trakya Türkleri ile yaptığı görüşmeleri aktarıyor, Yunanistan’ın en fakir köyü olan Hemetli’de halkın ekonomik durumunu aktarıyor.

Gümülcine’den 40 kilometre uzaklıktaki Hemetli’de yalnızca 501 kişinin yaşadığını söyleyen Onishenko, burada yaşayan kişilerin çoğunun kendilerini etnik kimlikleri olan Pomak olarak tanıtmak yerine Yunan Müslümanları olarak tanıtmayı tercih ettiklerini belirtiyor.

Hemetli’de bir Yunan kahvesinin yalnızca 50 sent olduğunu söyleyen Onishenko, köyün ana geçim kaynağının tütün olduğunu, diğerinin ise emeklilik maaşları olduğunu belirtiyor. Çoğu ailenin tek bir kişinin emeklilik maaşı ile geçindiğini söyleyen Onishenko, bazı aile üyelerinin de Hollanda’da iş bulduklarını, burada kazandıkları paraları ailelerine göndererek ailelerin geçimine destek olduklarını belirtiyor.

Hemetli’de bir kahvede oturan Batı Trakya Türkleri ile konuşan Onishenko, İsmail isimli 39 yaşında, iki çocuk babası bir kişi ile yaptığı konuşmayı aktararak bu kişinin tütünden yılda 3 bin avro kazandığını, bu rakamın tütüne verilen destek primi ile 5 bin avroya yaklaştığını söylüyor.

Tüm yıl boyunca bu para ile geçindiklerini söyleyen İsmail, köyde pek çok ailenin sebze bahçesi olduğunu, bu nedenle gıdaya fazla para harcamadıklarını belirtiyor. Sosyal güvenlik primleri, benzin ve diğer faturalar ile birlikte geriye çok az nakit paraları kaldığını söyleyen İsmail, çocuklarına yeni oyuncaklar almak yerine daha büyük yaşta çocukları olan komşularından oyuncakları ödünç aldıklarını belirtiyor.

20 yaşındaki Hacı Arif Sedat isimli bir genç ise Hemetli’de bir gelecek olmadığını, pek çoğunun Hemetli’de, memleketlerinde kalmak istediğini ancak yeni nesilin kalabalıklar halinde göç edeceğini söylüyor.

İstanbul Üniversitesi’nde okuyan Sedat Hacı Arif, eğlenmek için Gümülcine’ye gitmek zorunda olduklarını ancak benzin parasını ödeyemedikleri için Hemetli’den çıkamadıklarını söylüyor.

Hacı Arif Sedat, okumak için Türkiye’yi seçme sebebi olarak ise Türkiye’de okumak için ihtiyacı olan paranın da Gümülcine’de okumak için gerekenden daha az olduğunu belirtiyor.

Devlet ile olan ilişkilere daha sert bakan Ahmet Hacıarif isimli genç bir adamın siyasi nedenler yüzünden Müslüman toplumunun ayrımcılığa uğradığı geçmişe kıyasla bugün bazı şeylerin biraz daha iyi olduğunu söylediğini, ancak bugün yaşam kalitelerini yükseltecek şeylere ihtiyaçları olduğunu belirtiyor.

Her seçimden önce politikacıların köye geldiğini söyleyen Hacıarif, seçimden sonra kendilerinin haritadan silindiğini söylüyor.

(Costas Onishenko-www.ekathimerini.com)

Yorumlar