NATO’nun kuralına göre ittifak üyeleri gayri safi yurt içi hâsılanın yıllık %2’sini silahlanmaya ayırabilirler.

YUNAN ORDUSU’NDA EKONOMİK SIKINTI HAT SAFHADA …

NATO’nun kuralına göre ittifak üyeleri gayri safi yurt içi hâsılanın yıllık %2’sini silahlanmaya ayırabilirler.

Yunanistan 90’lı yıllar boyunca hiçbir zaman %4’ün altına inmedi. Son 10 yılda da %3 civarında kaldı. Yunanistan son 10 yılda silah ithalatına 8 milyar EUR ödedi. NATO üyesi ülkelerle çevrili olan Yunanistan bu sayede ABD, Almanya ve Fransa firmalarına büyük paralar kazandırdı.

En büyük düşman olarak müttefiki Türkiye’yi gören Yunanistan bu kadar büyük silahlanma harcamaları yaparken, ülkenin diğer pek çok ihtiyacını göz ardı etti. Esasen hiçbir NATO üyesi hiçbir NATO üyesiyle savaşamaz. Ama herhalde kurnaz silah firmaları bu tahmin edilmesi imkânsız sırrı Yunan müşterileriyle paylaşmadılar.

Ama o günler geçti. “Türkiye ne alıyorsa, bir fazlasını” almayı hedefleyen politika bitti. Atina “Türkiye ne alacaksa, daha iyisini” almayı amaçlayan politikasını bir yana bıraktı. Yunanistan artık savunma için daha az para harcıyor. Atina uzun süre de bu durumu değiştiremeyecek. Yunanistan’da ordu personel giderlerini ve işletme giderlerini azaltmaya çalışıyor. Hatta bazı üsler “çok masraflı” oldukları için kapatılabilir.

11 milyon nüfuslu Yunanistan’ın 140.000 kişilik ordusu var. Mukayese için, 81 milyonluk Almanya’nın ordusu 180.000 kişi. Yunanistan Savunma Bakanı Panos Beglitis asker ve subay sayısını azaltmak istiyor. Beglitis personel ihtiyacını askerlik hizmeti süresini uzatarak telafi etmek istediğini açıkladı. Yunanistan’da subay sayısı son bir yılda 1.000 kişi azaldı. Çünkü subay maaşlarının %30 oranında azaltılması mesleğin cazibesini azalttı. Emekliliğe hak kazananlar hemen emekli oluyor. Çünkü kimse Yunanistan’ın birkaç yıl sonra süresi dolanlara emeklilik hakkı vereceğini garanti edemiyor.

Elbette bütün sorun personel giderleri değil. Yunanistan’da akaryakıt fiyatlarının da artması orduyu derinden etkiledi. Ordu akaryakıt giderlerinde tasarruf sağlayabilmek için milli günlerde ve askeri resmigeçitlerde tank ve uçak kullanmıyor. Yunanistan yedek parça ve yeni silah sistemi tedariki konusunda da zorluk yaşıyor. Yunanistan 2009 yılında bu ihtiyaçları için 2,2 milyar EUR harcamıştı. Yunanistan bu rakamı 2011’de 1,1 milyar EUR seviyesine indirdi. Bu rakam 2012 bütçesinde 1,3 milyar EUR düzeyinde öngörüldü. 2013 yılı için de yapılan planlamada yedek parça ve yeni silah sistemi tedariki için 1,5 milyar EUR harcama öngörüldü.

Hâlbuki Yunanistan daha önce sağladığı angajmanlar doğrultusunda Fransa’dan 4-6 firkateyn ve Rusya’dan 400 ana muharebe tankı alacaktı. Hatta Yunan Hava Kuvvetleri 40 yeni savaş uçağı da istiyordu. Yunanistan bunlar için 10 milyar EUR harcayacaktı. NATO verileri Yunanistan’ın silahlanma harcamalarının 2009 yılından 2010 yılına 7,3 milyar EUR düzeyinden 6,7 milyar EUR düzeyine indiğini gösteriyor. Ama bir detayı gözden kaçırmamak lazım; NATO üyelerinin silahlanma harcaması gayri safi milli hâsılalarının %1,7’si düzeyinde. Ama bu oran Yunanistan’da halen %2,5.

Ama buna şaşırmamak lazım. Yunan ordusu değişen çağa ayak uyduramadı. Ordu halen soğuk savaş mantığıyla ve somut biçimde iç savaşın izlerine göre yönetiliyor. Örneğin Yunanistan’da birliklerin karargâhları kuzeye doğru yoğunlaşıyor. Çünkü geçmişte Arnavutluk’tan ve Bulgaristan’dan saldırı bekleniyordu. Hâlbuki her iki ülkede bugün NATO üyesi! Ama halen “Türk tehdidine” göre planlama yapan bir ordudan bundan daha iyisini ummak mümkün değil…

Nihayetinde Yunanistan 2009 yılında -krizin etkisini iyice artırdığı sırada- “olası Türk saldırısını durdurmak için” sınır boyunca 120 km uzunluğunda, 30 metre genişliğinde ve 7 metre derinliğinde “su hendeği” inşa etme kararı aldı. Belki o hendekte “auqapark” veya “çipura üretme çiftliği” kursalar daha iyi olur. Ama şakadan anlamayan sert Yunan ordusu bu konuyu çok ciddiye alıyor.

http://www.diplomatikgozlem.com/TR/belge/1-9176/yunan-ordusu-perisan-halde.html

Yorumlar